09338133100
تمرکز عمده روانشناسی قرن بیستم روی نقاط ضعف، عیبها، آسیبها و ترمیم آسیبها بوده است و از توجه به تواناییها و نقاط قوت افراد برای رشد و کمال غفلت شده است. سلیگمن پیشنهاد کرده است که روانشناسی نباید خود را به دیدگاه آسیب شناسانه محدود کند، بلکه باید به نیمه مثبت انسان نیز توجه نماید و از تمام تواناییها و نقاط قوت افراد برای ارتقای سلامت ذهنی انسان استفاده شود. این همان چیزی است که در کوچینگ بر آن تأکید میشود.نام روانشناسی مثبتگرا شناخته میشود.
"با کسب آگاهی، جهان را جای دلپذیرتری کنیم."
حوزه کوچینگ به مفهوم امروزی آن در اواسط سال 1980 میادی توسط توماس لئونارد در ایالاتمتحده آمریکا ایجاد شد.
رفتارشناسی کارکنان و ارتباطات اثر بخش