جشنواره
تمرکز عمده روانشناسی قرن بیستم روی نقاط ضعف، عیبها، آسیبها و ترمیم آسیبها بوده است و از توجه به تواناییها و نقاط قوت افراد برای رشد و کمال غفلت شده است. سلیگمن پیشنهاد کرده است که روانشناسی نباید خود را به دیدگاه آسیب شناسانه محدود کند، بلکه باید به نیمه مثبت انسان نیز توجه نماید و از تمام تواناییها و نقاط قوت افراد برای ارتقای سلامت ذهنی انسان استفاده شود. این همان چیزی است که در کوچینگ بر آن تأکید میشود.نام روانشناسی مثبتگرا شناخته میشود